Byron Bay & Noosa

Hallo allemaal,

Weer even een verhaaltje vanuit Australie.

Ik ben ongeveer twee weekjes geleden dan eindelijk vertrokken uit Sydney. Dinsdags had ik de bus in de avond richting Byron Bay. Een lange reis, ongeveer 12 uur lang. Gelukkig hadden we wifi in de bus en een oplader voor de telefoon, dus dat maakte de busreis minder erg. Eenmaal aangekomen in Byron Bay in mijn hostel, dat overigens weer prima was, ben in 's middags maar meteen even naar het strand gaan kijken, tien minuutjes lopen. Het was niet koud, maar het waait hier aan de kust wel heel hard, dus zwemmen is hem niet geworden. De volgende dag had ik een pickup vanuit mijn hostel om te gaan kayakken. Ik werd opgepikt en aangekomen op de plek waren we met een hele grote groep. We kregen wat uitleg, allemaal een wetsuitje aan, peddeltje pakken en toen mochten we de kayak meenemen richting het strand. De golven zijn hier waanzinnig groot, best zwaar, en je mag dus ook niet overal de zee in. Met kayakken was het een 'rustige' dag. Een ander meisje was ook alleen en we gingen samen in een kayak. We mochten als laatste de zee in. Aangezien iedereen heel en niet omgevallen was, hadden we er al meer vertrouwen in. Helaas, het mocht niet lukken. Na drie keer zijn omgekiept en met man en macht er weer in zijn gesprongen kwamen we dan eindelijk bij de rest van de groep aan, iets verder in de zee, die natuurlijk niet meer bijkwamen van het lachen. Het was een super leuke groep, en de gidsen waren ook erg grappig. We hebben flink gepeddelt, en vanalles gezien. Dolfijnen, schildpadden (die grote, van de Nemo film) en zelfs een walvis. Het was zo leuk. Toen we onze weg terug gingen maken was er tegelijkertijd een triatlon aan de gang. Honderden mensen die het water in sprongen. De groep raakte dus helemaal verspreid en iedereen raakte zijn/haar bootje en peddels kwijt door de wilde zee. Eenmaal alles en iedereen bij elkaar geraapt konden ook onze gidsen er weer om lachen en zijn we moe en voldaan naar huis gegaan.
De volgende dagen had ik mijn eerste surfles in Byron Bay. Dit was echt geweldig! Super moeilijk en echt dood vermoeiend, maar zo leuk. De eerste dag hadden we maar een kleine groep meiden, wat natuurlijk zorgde voor de nodige blunders waar onze gids James ontzettend om kon lachen. Toch was hij ook wel bezorgd om ons, vijf kleine meiden in de grote zee. Ik was in het eerste half uur meer onder water dan erboven zei hij, maar goed, dat vond deze waterrat natuurlijk helemaal niet erg. Uiteindelijk ging het me toch redelijk af, James was trots op ons haha. Na afloop hebben we met de groep de foto's nog bekeken... Prachtplaatjes, meer zeg ik er niet over. Verder hebben we met een leuke groep van het hostel 's avonds nog een keer de 'lighthouse-walk' gedaan. Ontzettend mooi. Na nog wat dagen surfen, wat overigens flinke spierpijn op leverde, flink stappen en genieten van het mooie Byron Bay was het woensdag weer tijd om verder te gaan.
Op naar Noosa. 's Ochtends ontzettend vroeg de bus maar gelukkig maar een reis van 7 uurtjes. Ja, dat is hier weinig haha. Eenmaal in Noosa aangekomen en de bus naar mijn hostel gepakt kwam ik bij de receptie al gauw genoeg Lieke tegen. Eindelijk, een Nederlander, uit Tilburg nog wel! Helemaal blij want ze was overigens ook nog super leuk. Ik had de volgende dag een kano-tour iets en dat leek Lieke ook wel leuk dus dat heeft ze meteen even mee geboekt. We hebben boodschapjes gedaan en ontzettend genoten van onze voor een keer uitgebreide maaltijd, aangezien die normaal altijd bestaat uit pasta (snel & goedkoop). De volgende dag zijn we gaan varen en gaan kano'en. Super mooi, leuk en een hele gezellige groep. We haalde de gemiddelde leeftijd met zijn tweetjes wel ontzettend omlaag, maar we hebben wel gelachen met de oudjes. Dit betekende wel dat we dubbel zo hard moesten roeien, maarach kleinigheidje blijf je houden. Helaas zat het er alweer op voor Lieke en mij, want ik moest de volgende dag vertrekken naar de Fraser eilanden. Gelukkig ontmoeten we elkaar weer in Cairns. 's Ochtends om zes uur kwam weer netjes een pick-up me halen om naar de Fraser eilanden te gaan. Ook weer een verschillende groep, maar wel ontzettend leuk. Een oud stelletje, een jong stel, nog iets jonger stel op huwelijks reis, en wat backpackers. We gingen op weg met een grote truck met onze gids, Brock. Ook een hele leuke gids, en op de een of andere manier hebben ze hier allemaal humor, leuk! De fraser eilanden waren fantastisch. We hebben ontzettend veel gezien en gedaan, het was zo mooi! De aborigionals hebben gelukkig veel voor ons achtergelaten. Bovendien kan ik ook eindelijk de koala en de kangaroo van mijn checklist afstrepen. Kon Australie natuurlijk niet verlaten zonder die gespot te hebben. Ook de dingoes hebben we gezien, maar ze zijn toch niet zo lief als ze lijken. Het is een soort hond/wolf, maar ontzettend agressief en gevaarlijk. Je mag op Fraser ook niet kamperen met een tentje in het wild of alleen op het strand lopen. Zwemmen is sowieso verboden aangezien de zee nogal vol zit met haaien! 's Avonds sliepen we in een ontzettend mooi resort en nadat we nog even naar het strand waren gelopen voor de volle maan lag iedereen rond tien uur al in bed, doodmoe. De volgende dag moesten we ook weer op tijd uit bed voor het ontbijt, half zes. Nouja, dan heb je iets aan je dag zou ik zeggen. We zijn nog naar het oude Central station van de Fraser geweest, een toch door het regenwoud en hebben gezwommen in het Mc Kenzie Lake. Een jongen van de groep was jarig en we werden allemaal uitgenodigd daar een hapje te gaan eten en te gaan stappen, als afsluitfeestje van de tour. Leuk stappen hier, veel tentjes en live bandjes, heerlijk! Vandaag ben ik mijn eigen weer aan het voorbereiden om vanavond weer verder te gaan reizen richting Arlie Beach, zestien uur met de bus, helaas.

Nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte. Ik heb nog drie weken te gaan hier. De tijd gaat wel snel, maar dat vind ik niet erg, mis het steeds meer, Nederland. Heb nog wel allemaal ontzettend leuke dingen te doen dus dat komt allemaal helemaal goed!

Bedankt voor al jullie lieve berichtjes, nog zes weekjes te gaan!

Tot spreeks!
Liefs, XX
Monique